دستور پخت مرغ قلقلی با سویاسس

مقدمه مرغ قلقلی با سویاسس:

مرغ قلقلی با سویا سس یه فینگرفود خوشگل و خوشمزه محسوب میشه که برای مهمانی و کودکان غذای خیلی مناسبی محسوب میشه. به دلیل وجود پیازچه، مرغ طعم دلچسبی پیدا میکنه. فقط چون سویاسس داره حواستون به نمک باشه.

 

مواد لازم جهت تهیه مرغ قلقلی با سویاسس
سینه درشت مرغ ۲عدد
روغن مایع ۲ ق‌س
پیاز ۲ عدد
ساقه کوچک کرفس ۱ ساقه
سیر ۱ حبه
سویاسس ۲ ق‌س
تخم مرغ ۱ عدد
نمک و فلفل به مقدا لازم
یک دسته پیازچه و سبزی جات به مقدار داخواه
سویاسس ۱ ق‌س
مواد سس
سویاسس یک دوم پیمانه
کنجد ۱ ق‌س

 

مراحل پخت مرغ قلقلی با سویاسس

۱-مرغ را یه تکه های دو سانتی متری خرد کنید. یک قاشق روغن را در تابه داغ کرده و مرغ را تفت دهید تا طلایی شود؛ سپس از تابه خارج کرده و کنار بگذارید. داخل همان تابه یک قاشق روغن را با پیاز؛ کرفس و سیر ریخته و تفت دهید تا نرم و طلایی شود.

۲-مرغ؛ پیاز؛ کرفس؛ سیر؛ دو قاشق سویاسس؛ تخم مرغ؛ نمک و فلفل را در غذا ساز ریخته و ریز خرد کنید.

۳-از مخلوط به اندازه گردو برداشته و گرد کنید. روغن را در تابه داغ کرده و مرغ های قلقلی را در روغن سرخ کنید تا طلایی شود.

۴-پیازچه ها را ۵ سانتی متری خرد کرده در تابه ای تفت دهید تا وقتی که  نرم شود؛ سپس یک قاشق سویاسس افزده و تفت دهید. قسمت پایین پیازچه ها را هم به شکل گل در آورید بریا تزیین غدا.

۵-غذا را در ظرف سرو چیده و با پیاز چه های تفت خورده؛ پیازچه های گل شده و سبزی جات به دلخواه تزیین نمایید. سس را هم کنار غذا قرار دهید.

طرز تهیه سس

۶ـبرای تهیه سس: سوساسس و کنجد را با هم مخلوط کنید.

 

خواص کنجد

کنجد گیاهی گُلدار و از رده‌ی دولپه‌ای‌هاست. دانه‌های کنجد حاوی روغن بسیار باارزشی هستند. این دانه‌ها ۵۵ درصد چربی و ۲۰ درصد پروتئین دارند و به همین دلیل یک منبع بسیار غنی از اسیدهای چرب ضروری و بعضی از اسیدهای آمینه‌‌ محسوب می‌شوند.

دانه‌های کنجد دارای ۵۰ تا ۶۰ درصد روغن و دو آنتی‌اکسیدان بسیار مفید از خانواده‌ی لیگنان‌ها به نام‌های سسامین و سسامولین هستند. روغن کنجد نیز دو ترکیب فنولیک دیگر به نام‌های سسامول و سسامینول دارد که در فرایند تصفیه تشکیل می‌شوند.

روغن کنجد سرشار از اسید لینولئیک و اسید اولئیک است که بخش عمده‌ی آنها گاما-توکوفرول و سایر ایزومرهای ویتامین هستند. اسیدهای آمینه‌ی موجود در کنجد لیزین، تریپتوفان و متیونین هستند.

دانه‌های کنجد تقریبا در میان تمام مغزها، دانه‌ها، حبوبات و غلات، بیشترین فیتواسترول‌های کاهنده‌ی کلسترول را دارند. فیتواسترول‌ها، ترکیباتی هستند که از نظر ساختاری به کلسترول شباهت دارند. آنها در سیستم گوارش، جای کلسترول را می‌گیرند و به این ترتیب جذب کلسترول در روده‌ها را کاهش می‌دهند. برخی پژوهش‌ها نشان داده است که در بین ۲۷ نوع مغز و دانه‌‌ی مختلف، دانه‌های کنجد (همراه با آرد مغز گندم)، بیشترین فیتواسترول را دارند.

تحقیقات نشان داده است که لیگنان‌ها به بهبود وضعیت چربی‌ها کمک می‌کنند و در تنظیم کلسترول و فشار خون مؤثرند. لیگنان‌ها سِرم خون و سطح کلسترول کبد را پایین می‌آورند و به‌طور طبیعی باعث کاهش کلسترول می‌شوند، به همین دلیل گاهی پژوهشگران مواد شیمیایی موجود در دانه‌های کنجد را «عامل هیپوکلسترولُمی» می‌دانند. مشخص شده است که مصرف پنجاه گرم پودر دانه‌های کنجد به‌مدت پنج هفته، تأثیرات مثبتی روی سطح کلی کلسترول، کلسترول LDL، نسبت LDL به HDL و وضعیت آنتی‌اکسیدانی دارد.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند کنجد می‌تواند روی تولید هورمون‌های جنسی تأثیر مثبتی بگذارد چون موجب سوخت‌وساز بهتر اسیدهای چرب خصوصا در خانم‌های یائسه می‌شود. مطالعه‌ای که نتایج آن در «The Journal of Nutrition» منتشر شده است، نشان می‌دهد هضم کنجد تأثیر مثبتی بر چربی‌های خون و وضعیت آنتی‌اکسیدانی در زنان بزرگسال دارد که درنهایت هورمون‌های جنسی را تحت تأثیر مثبت قرار می‌دهد. سسامین که یکی از لیگنان‌های کنجد است، توسط میکروفلورای روده‌ای به انترولاکتون تبدیل می‌شود که یک ترکیب فیتواستروژنی با عملکرد شِبه استروژنی بالاست. علاوه بر این، سسامین منجر به فعالیت متابولیسمی داخل روده‌ای می‌شود که مشابه همین عملکرد در لیگنان‌های تخم کتان هم یافت شده است.

منبع: هنر آشپزی

[instalink id=”2″]

0 پاسخ

پاسخ دهید

میخواهید به بحث بپیوندید؟
مشارکت رایگان.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *